رواية صغيرة العاصي بقلم ندا احمد

عاصى عايز عايز بنت حلوة مش زي كل مرة..
احد رجاله اومرك يا باشا 
عاصى غور يلا 
على بليل 
احد رجاله اللى طلبته اتنفذ يا باشا اى أوامر تانى 
عاصى لاء خلاص أمشى انت دلوقتى 
عاصى دخل الأوضة و وجد فتاة فيروز تبكى بشدة و پخوف
 
عاصى مالك يا قمر خاېفة من ايه انا هتعامل معاكى بحنية لو سمعتى الكلام 
فيروز بعياط هو انا هنا ليه انا عايزة اروح 
عاصى انتى باين عليكى صغيرة و انا مش فاضى لشغل العيال و راح قرب عليها 
فيروز انت بتعمل ايه ابعد عنى عيب كده 
عاصى ضحك على سذاجتها نعم يا اختى عيب انتى مش عارفة انتى هنا ليه 

فيروز لاء و انا عايزة اروح 
عاصى عايزة تروحى يبقى تسمعى الكلام و متقوليش على حاجة لاء 
فيروز انت عايز ايه بالضبط ابعد عنى يا جدع انت 
عاصى اموت فى اللى بيخربش يا قطة و بدا يفك زراير القميص و راح شدها له 
فيروز بتزقه بكل قوتها و راحت مخربشة عاصى فى رقبته لدرجة ان مكان صوابعها علم على رقبته 
عاصى جرا ايه يا بت ده انا جايبك بفلوسى 
فيروز ابعد عنى يا ساڤل انا لو بابا عرف هيموتك 
عاصى ضحك باستهزاء بابا مين يا حلوة ده ابوكى خد تمنك و حتى مفكرش يسأل عليكى تانى 
فيروز انت بتقول ايه انت اكيد بتكدب
عاصى ليكى حق متصدقيش بس طبعا الفلوس تعمل اكتر من كده و تخلى راجل يبيع بنته 
فيروز بدأت ټعيط 
عاصى قرب منها يلا يا حلوة مش هنقضى الليل كله عياط انا دافع فيكى كتير 
فيروز ارجوك سبنى أمشى ابوس ايدك سبنى اروح و انا هسددلك الفلوس اللى انت دفعتها
عاصى بس انا مش عايز فلوس انا عايزك
فيروز بصړاخ ابعد عنى 
عاصى انتى شكلك عايزة تفكى انا هصبلنا كاسين كده علشان تفكى و خرج علشان يجيب التلج 
عاصى دخل لاقى فيروز غرقانة فى ډمها 
استوب 
اعرفكم 
عاصى الهوارى رجل أعمال لديه ٢٧ سنة لا يعرف قلبه الحب و مغرور قمحاوى اللون و شعره اسود و عنيه بنى لديه غمازات و طويل 
فيروز فتاة جميلة لديها ١٦ سنة سموها فيروز علشان تمتلك عينين فيروزى ساحر شعرها اشقر غامق طويل و تعيش فى أسرة فقيرة حيث أن فيروز لديها ٨ اخوات غيرها و ابوها مش عارف يصرف عليهم منين و كمان هو عاطل لا يعمل و قد ذهب عقله حيث انه مدمن مخډرات 
عاصى انتى شكلك عايزة تفكى انا هصبلنا كاسين كده علشان تفكى و خرج علشان يجيب التلج 
عاصى دخل لاقى فيروز غرقانة فى ډمها 
عاصى جرى عليها شالها بسرعة و جاب دكتورة عملت اللزم و هى نامت من المسكن و التعب راح عاصى حضنها و نام 
فيروز صحيت الصبح لاقيت عاصى مسكها بتملك 
فيروز اتسعت عنيها لما شافته مقرب اوى و لثانية ظنت انها غلبها النوم فنامت على السرير فى بيتها و ان مرات ابوها هتضربها 
فيروز پخوف تلقائى حاولت تقوم 
عاصى بنوم صحيتى يا حلوة
فيروز اتجمدت مكانها 
عاصى راح كده تبوظى ليلة امبارح 
فيروز لو سمحت ابعد ايدك تيتا قالتلى انه عيب و ميصحش 
عاصى باستهزاء تيتا 
فيروز پخوف ابعد عنى ممكن كده احمل
عاصى حامل من بوسة 
فيروز بكسوف و سذاجة ايوة 
عاصى بانفعال ايوة ايه هو انتى بتستعبطى ولا ايه يا بت 
فيروز دمعت و وشها بدا يحمر 
فيروز انا عارفة انك عايز تبوسنى بس ده حرام و عيب و تيتا قالت ميصحش 
عاصى بخبث طب فيها ايه لو بوستك تيتا قصدها انه عيب لو مع حد غريب لكن انا اعرفك 
فيروز لاء تيتا قالتلى كل الناس عيب و لو سمحت انا عايزة اروح 
عاصى لاء انتى هتفضلى هنا 
فيروز هفضل هنا ليه و نبى يا عمو روحنى اخواتى وحشونى 
عاصى فى باله هى بجد كده و لا بتستعبط عليا شكلها هتحلو انهاردة 
فيروز عمو عمو 
عاصى متقوليش عمو قوليلى يا عاصى أسمى عاصى و انتى يا قمر
فيروز أسمى فيروز ممكن بقى اروح 
عاصى اسمك حلو يا فيروز بصى انا جايبك هنا علشان عايزك تشتغلى عندى و علشان كده مضطرة تباتى معايا كام يوم علشان الشغل 
فيروز يعنى بابا هيرجع ياخدني من هنا 
عاصى لو شغلك عجبنى هعملك اللى انتى عايزه 
فيروز بفرحة طفولية بجد طب انت عايز شغل ايه علشان اروح بسرعة انا شاطرة 
عاصى بخبث هنشوف 

فيروز بدأت ټعيط تيتا قالت عيب كده 
عاصى بزهق تيتا ايه دلوقتى ايه ده و راح قام بزهق 
فيروز فضلت ټعيط 
عاصى رجع بهدوء و بدا يفهم يعملها ازاى
عاصى انتى مش عايزة تعرفى ايه الشغل علشان تروحى 
فيروز بتدمع اتفضل 
عاصى اصل انا وحيد و دايما عايش لوحدي فكنت جايبك تلعبى معايا و نقعد نتكلم شويا نبقى صحاب مش اكتر 
فيروز ايه ده ملكش صحاب خلاص انا هبقى صحبتك بس لو كده نروح 
عاصى طبعا .... انا هنزل اجيب الفطار 
عاصى نزل اخد الفطار و مشى الخدم 
عاصى جاى يفتح الأوضة لاقها قربت منه 
عاصى حط الاكل على الترابيزة 
فيروز ......
عاصى جاى يفتح الأوضة لاقها قربت منه 
عاصى حط الاكل على الترابيزة 
فيروز بدأت تفك زراير قميصها قدامه 
عاصى ايوة كده بداتى تفهميني
فيروز پخوف فين الكرباج
عاصى كرباج ايه 
فيروز مش علشان تخلينى افطر هتضربنى 
عاصى اضربك ليه و بص على كتفها لاقى فى علامات ضړب و كدمات 
عاصى بلهفة نزل لمستواها مين عملك كده يا فيروز 
فيروز مرات ابويا ابلة نعمات 
عاصى بحنان راح لبسها قميصها لاء يا فيروز انا مش هضربك و محدش يقدر يضربك بعد كده يلا علشان نفطر
فيروز يعنى مش هتزعقلى او تعمل حاجة 
عاصى لاء يا فيروز مش هزعقلك 
عاصى قعد جنب فيروز و بدا ياكل و فيروز كانت جعانة بس مكسوفة 
عاصى مش بتكلى ليه 
فيروز مش جعانة انا عايزة اعرف هروح امتى
عاصى لو كلتى و سمعتى الكلام هعملك اللى انتى عايزه 
فيروز بجد
عاصى بجد بس انا عايزك تاكلى معايا و نقعد نتكلم شوية 
فيروز حاضر و بدأت تاكل 
عاصى بيبص عليها و هى بتاكل و بيفكر فيها و انه حاسس انه مشدود ليها و عايز يعرف عنها اكتر 
فيروز اخدت بالها انه بيبص عليها 
فيروز پخوف اسفة
لو اكلت كتير و الله مقصدش
عاصى كلى يا فيروز انا مش قصدى انا ببصلك علشان انتى شكلك حلو اوى
فيروز اتكسفت و وشها احمر
عاصى انتى فى مدرسة يا فيروز 
فيروز ايوة فى اولى ثانوى 
عاصى و شاطرة 
فيروز ايوة ده انا طلعت التانية على المدرسة 
عاصى شاطرة بس انا عايزك تطلعى الاولة 
فيروز حاضر يا عمو 
عاصى قوليلى يا عاصى انا مش كبير 
فيروز لاء بس انت شكلك كبير 
عاصى انتى عندك كام سنة 
فيروز انا ١٦ سنة و ٧ شهور 
عاصى انا عايزك تكبرى و تبقى شاطرة كلى يلا 
فيروز خلاص انا شبعت
عاصى الف هناء يلا انا هقوم اغسل ايدى و قام 
فيروز جت تقوم قميصها مسك فى طرف التربيزة قطعه 
فيروز وقفت مصډومة و بتحاول تدارى القطع بس كان كبير عاصى جيه تانى و فيروز ادته ضهرها
عاصى و قفة كده ليه 
فيروز مفيش حاجة يا
عمو 
عاصى بانفعال لفها انتى بتكلمينى