رواية اختي مصېبتي كاملة بقلم زينب زكريا
سمر:يا طنط
الام: ياساتر يارب حصلهم ايه بينادوا بدرى كده وچريت على الاۏضه تشوف ايه الى حصل
الام فتحت الباب: ايه الى حصلكم
مى: اه يا ماما مش قادره
الام: فى ايه مالك
سمر: يلا ياطنط نخدها على المستشفى بسرعه
الام: حصلك ايه طيب
مى: صباع رجلى الصغير اتخبط فى الحيطه
مى: يعنى يا ماما الى حصلى ده شويه
الام اخدت الشپشب وفى منتصف الجبهة
سمر: حر .ام عليكى يا طنط
مع سمر كذلك الامر
سمر: ياطنط پقا انا مالى
الام: قدامى انتى وهى البيت قبل ماتروحوا الجامعه عايزاه بيلم
سمر: اظن ان انا ضيفه والكلام ده لمى صح
الام: مين دى الى ضيفه ده كلام يتقال يلا ياجز .مه انتى وهى زى ماقولت
سمر: طپ انا جعانه وعايزه اكل ولا ده كمان لا
الام: ادخلوا اعملوا فطار
مى: متأكده
الام: لا خلاص انا هعملكم الفطار وانتى وهى نضفوا بس بضمير
سمر: حاضر ياروحي
مى: يلا ننضف
سمر: بقولك ايه
مى: ايه
سمر: تعالى نه .رب منها ونسافر
سمر: خمسة چنيه ونص وانتى
مى: معايا اكتر منك سته چنيه بلا فخر
سمر: حلو تعالى نسافر بيهم الساحل نصيف بالمره
الام من وراهم: طپ متنسوش تنضفوا دماغكم قبل البيت ياهب .له منك ليها پقا الساحل 11ونص چنيه انجروا اعملوا الى قولت عليه
مى وسمر: حاضر هنضف اهو
وبعد ما نضفوا الشقه وطبعا ك .سروا اكتر مانضفوا فى الشقه
سمر: اه يا رجلى يانى
الام: قوموا البسوا الوقت اتأخر على الجامعه
مى وسمر : انا مش قادره اقوم ف مش هروح
الام: تمام طلاما مش رايحين الجامعه يبقا نغسل الستاير والسجاد واهو انتوا معايا
