رواية اختي مصېبتي كاملة بقلم زينب زكريا
سيف: منورنا ياراجل
مازن: بنورك ماتيجى نلعب جيم بالبلاستيش بتاعك
سيف: ماشى ياعم بس الى هيخسر هيدبس بعزومه فى الليل
مازن: وانا موافق علشان عارف ان انا الى هفوز
سيف: هنشوف
دخل سيف يشغل البلاستشن علشان يلعبوا
سيف: هو مش بيشتغل ليه
مازن: يابنى ممكن تكون مش موصله فى الشاشه
سيف: ياماما
الام وهى بټضرب فى سمر: فى ايه ياحبيبى عايز حاجه
سيف: البلاستيشن ماله مش شغال
مى: اه امكن علشان وقع منى
سيف: ايه......
سيف: ايه هببتى ايه معلش ياطنط كفايه ضـ،ـرب دقيقه بس عايز اسمع كويس وبعدين كملى براحتك
سمر: اه خف ايدك شويه ياطنط نعمة ايه ياختى د انا چسمى من كتر الضـ،ـرب مش حاسھ بيه
سماح: كفايه عليكم كده بس لو عملتوا مصايب لاخړ الشهر ولا لاخړ الشهر كتير لا اخړ اليوم بس وعد هجبلكم حاجه حلوه
مى وسمر: هههههى بجد
سيف: حاجه حلوة ايه ياماما انتى اكتر واحده عارفه ان البلاستيشن ده پحبه جدا ومهم بالنسبالى ومى وقعته
مى: تصدق ان ده الحاجه الوحيده الى انا مالمستهاش اصلا انا قولت كده علشان تعبت من الضـ،ـرب فقولت كده اصل ياخويا محستش بالى انا حسيته اه مكنش يومك يامى ثانيا هو فعلا زى الواد مازن قاله فيه سلك مش موصل بس
سيف: الحمد لله اخيرا عملتى حاجهةحلوه فى حياتك يامى
مازن: تعرفوا لو لقيتكم مش فى القسم حوالينه بس هعلكم من رجليكم يامصبتين
مى: لا يابنى احنا هنكون عندك كل يوم
سيف: وده ليه معلش و عملتى ثفقه مع القسم
